Kulis.az dünya fəlsəfə tarixində iz qoymuş 10 filosofu təqdim edir.

1. Konfutsi

Çin tarixində rəsmi din olaraq qəbul edilən dinin, müdrik filosof, siyasi idarəçi və təlimlərin nəzəriyyəçisi Konfutsinin fəlsəfəsi əxlaq və siyasi fəlsəfənin hakim olduğu bir fəlsəfə idi. Bu fəlsəfə daim hərəkətdə olsalar da, bir-birini tarazlayan göy və yer qüvvələrinin və onların ortaq mövcudluğunun bir-birinə uyğun olması inancına əsaslanırdı. Konfutsiyə görə, insan bu şərtlərə tabedir ki, o, kainatı nümunə götürməli və ona oxşamağa çalışmalıdır.

Konfutsi bu fikirdədir ki, ən yaxşı insan müdrikdir, lakin o, özünü müdrik hesab etmir; O, az adamın müdrik olmağı bacardığını düşünür. Dinləmələrdə deyir ki, "müdriklə görüşmək ümidini kəsib".

2. Sokrat

Sokrat yunan fəlsəfəsinin banilərindən biridir. O yalançılara, zülm edənlərə verdiyi suallarla fəlsəfə aləmində özünə yer tapırdı. Bu cür yanaşmalar “təkzib” (elenchos) adlanan müəyyən bir modeldə nümayiş etdirilir. Bu üsul fəlsəfə tarixində ilk üsul olduğu üçün son dərəcə vacibdir. Qədim yunan dilində “sınağa çəkmək” və ya “təkzib etmək” mənasını verən elenxos metodu həqiqət iddialarını müxtəlif suallar, izahatlarla təkzib etmək, arqumentin əhatəsini mümkün qədər genişləndirmək və nəhayət, ziddiyyətləri sübut etmək məqsədi daşıyır.

3. Platon

Qədim klassik yunan filosofu, riyaziyyatçısı, qərb dünyasında ilk ali təhsil müəssisəsi olan Afina Akademiyasının yaradıcısı Platon öz müəllimi Sokrat və tələbəsi Aristotellə birlikdə elmin və Qərb fəlsəfəsinin əsaslarını qoyub. Platonun yaratdığı akademiya həm də bu gün müasir universitet formalaşmasının başlanğıcı hesab olunur.

Platonun fəlsəfəsini beş mühüm nəzəriyyədə toplamaq mümkündür. Bunlar onun bilik, ideyalar, ruhun ölməzliyi, kainat və dövlət haqqında nəzəriyyələridir. Platon həyatı boyu müəllimi Sokratdan aldığı ilhamla əsl əxlaqçı olaraq qalmış və bütün bu nəzəriyyələri etik baxışlarla araşdıraraq inkişaf etdirmişdir. Onun fikrincə, fəlsəfənin əsas məqsədi insanın xoşbəxtliyini və kamil həyatını təmin etməkdir. Kamil həyata ancaq fəzilətli həyat sürməklə nail olmaq olar.

4. Aristotel

Aristotel fizika, astronomiya, fəlsəfə, zoologiya, məntiq, siyasət və biologiya kimi mövzularda çoxlu əsərlər yazmışdır.O, xüsusilə ədəbiyyatşünaslıq sahəsində ilk nəzəriyyəçi hesab olunur. Aristotelin teatr və poeziya ilə bağlı şərhləri və qoyduğu qaydalar 1700-cü illərin sonuna qədər qərb dünyasında təsirli olmuşdur.

5. İmmanuel Kant

İmmanuel Kant alman filosofudur. O, alman fəlsəfəsinin qurucu adlarından biri oldu və fəlsəfə tarixinin sonrakı dövrünə həlledici təsir göstərdi. İdealist təfəkkürün əsaslarını qoymaqla qərb təfəkkürü tarixində körpü rolunu oynayıb və bugünkü fəlsəfənin əsaslarını təşkil edir.

6. Friedrich Nietzsche

Nitsşe alman filoloqu, filosofu, mədəniyyətşünası, şairi və bəstəkarıdır. O, məcaz, ironiya və aforizmlə dolu üslubda din, əxlaq, müasir mədəniyyət, fəlsəfə və elmlə bağlı tənqidi məqalələr yazmışdır. Nitsşenin əsas ideyaları Apollon-Dionysian dixotomiyası, perspektivizm, güc iradəsi, Tanrının ölümü, fövqəlinsan və əbədi qayıdışdır. Onun fəlsəfəsinin mərkəzi, nə qədər sosial cəhətdən etibarlı olmasından asılı olmayaraq, insanın coşqun enerjisindən istifadə edən hər hansı bir təlimi şübhə altına almaqla “həyatın təsdiqi”dir.

7. Bertrand Russell

Russell 1900-cü illərin əvvəllərində idealizmə qarşı İngilis üsyanına rəhbərlik etmişdir. Lüdviq Vitgenşteynlə birlikdə analitik fəlsəfənin banisi hesab olunur. Onun “İfadə haqqında” fəlsəfi essesi fəlsəfənin paradiqması kimi qəbul edilir. O, həm də 20-ci əsrin aparıcı məntiqçilərindən biri kimi tanınır. Onun işi məntiq, riyaziyyat, dilçilik, kompüter texnologiyası və fəlsəfəyə, xüsusən də dil fəlsəfəsinə, epistemologiyaya və metafizikaya əhəmiyyətli dərəcədə təsir göstərmişdir.

O, azad ticarəti və anti-imperializmi dəstəkləyirdi və sülhsevər mövqeyinə görə Birinci Dünya Müharibəsi zamanı həbs edilib. Daha sonra Adolf Hitlerə qarşı kampaniya apardı, Stalinist totalitarizmi tənqid etdi və Vyetnam müharibəsi ilə bağlı mövqeyinə görə Amerika hökumətini günahlandırdı. O, həm də nüvə tərksilahının sadiq müdafiəçisidir. Onun son hərəkətlərindən biri də İsrailin Yaxın Şərq ölkələrinə münasibətini tənqid edən bəyanat yaymasıdır.

8. Martin Heidegger

Heidegger ekzistensial fəlsəfənin aparıcı simalarından biri kimi tanınan alman filosofudur. Haydegger fəlsəfəyə bir çox qeyri-fəlsəfi anlayışlar gətirmiş, ekzistensial filosoflarda görünən üslubda təhlilləri yönləndirmiş və dərinləşdirmişdir. O, təşviş, sıxıntı, maraq, ölüm, qorxu kimi terminləri fəlsəfə səviyyəsinə çatdırmışdır. O, fenomenologiyanı varlıq problemi kontekstində yenidən şərh etmiş və istifadə etmişdir. Haydeggerin Husserlin təsiri ilə özünəməxsus ekzistensial fəlsəfə yaratdığını söyləmək mümkündür. Digər tərəfdən, Haydegger öz fəlsəfəsinin Sartr tərəfindən səhv başa düşüldüyünü və ekzistensializmin onun düşüncəsini izah etmək üçün düzgün termin olmadığını ifadə etdi.

9. Jean-Paul Sartre

Sartr məşhur fransız yazıçısı və mütəfəkkiridir. Fəlsəfi romanları ilə yanaşı, hər cəhətdən özünəməxsus şəkildə inkişaf etdirdiyi Ekzistensial fəlsəfəsi ilə də yer tutmuşdur; Bunlarla yanaşı, ekzistensial marksizmi formalaşdırması və siyasətdəki fəaliyyəti ilə 20-ci əsrdə iz qoyan mütəfəkkirlərdən biri oldu.

10. J. Derrida

Derrida fransız filosofu, ədəbiyyatşünası və dekonstruksionizm kimi tanınan tənqidi düşünmə metodunun banisidir. Derrida dili yenidən problemləşdirir. Onun üçün dil strukturalistlərin təsəvvürünə gətirdiyi və işarə etdiyindən qat-qat dəyişkən və qeyri-müəyyən bir şeydir. Məna ziddiyyətdə başqa bir mənaya istinad etmədən yarana bilməz və mənanın sərhədləri dilin tarixiliyi daxilində daim dəyişilir; çünki işarələr həmişə başqa məna kontekstlərindən keçir, başqa şeyləri ifadə edir, heç vaxt bağlana bilməz. Kontekstdən kontekstə dəyişən işarələr silsiləsində məna buna görə də daim dəyişən keyfiyyətə malikdir. Derrida iddia edir ki, işarələnmişlərin müstəqil sahəsi ola bilməz. Burada iki müddəa aydın olur: birincisi, işarələnənlərin müstəqil sahəsinin qeyri-mümkünlüyü, ikincisi, işarə sistemindən heç bir şəkildə və ya başqa yolla qaçmağın imkansızlığı